Mijn verhaal
Waar begon het allemaal
Vroeger
Op deze foto ben ik twee jaar oud en zeil ik mee op de zeilboot van mijn opa. Dit was mijn eerste kennismaking met het zeilen. Helaas niet meteen een succes want ik een ontwikkelde angst voor het water en het zeilen. Alles leek zo groot!
Eerste zeilles
Jaren later toen ik 8 jaar was, besloot mijn moeder mij op zeilles te doen bij JZV Berkendonk in de hoop dat ik daardoor van mijn watervrees en zeilangst af zou komen. “Klein beginnen en dan komt het grotere werk vanzelf wel of niet”. Doordat ik de techniek onder de knie kreeg, werd ik zelfverzekerder en was ik minder bang op het water. Maar ik ging toen nog niet met ‘groot’ plezier de boot in.
Eerste zeilkamp
Tijdens het 2e seizoen bij de zeilverenging in Helmond kwam de beste vriend van mijn moeder met het idee om mij op zeilkamp te sturen in Friesland. Destijds was ik nog heel verlegen dat zou een hele stap zijn. Het plan was om samen met een vriendin te gaan, maar zij veranderde op het laatst van gedachten waardoor ik twijfelde. Ik heb er toen een nachtje over geslapen en besloot toch te gaan. Eenmaal bij zeilschool Pean aangekomen, was het toch wel erg eng voor mij. Algauw werden er spelletjes gedaan en aan tafel voor het avondeten leerde ik een tweeling kennen waarmee ik nu nog steeds elk jaar samen op zeilkamp ga. Ik durf te zeggen dat daar de knop om is gegaan en het zeilvirus mij te pakken heeft gekregen!
Wedstrijdzeilen
Vanaf dat moment ging ik iedere zomer op zeilkamp, werd steeds fanatieker en wilde thuis ook zoveel mogelijk zeilen. Uiteindelijk ben ik naar De Pettelaer in Den Bosch gegaan omdat deze zeilvereniging trainingen verzorgt voor het wedstrijdzeilen. Hier heb ik veel van geleerd en zelfs tijdens de winter doorgetraind. Omdat het wedstrijdzeilen erg veel tijd vroeg en kosten met zich meebracht en ik ook graag zelf instructeur wilde worden, heb ik gekozen om 5x per jaar naar Friesland te gaan voor training en daarnaast zeilles te gaan geven in Helmond, eerst voor volwassenen en later kinderen.
Wat nu?
Ieder jaar was het doel om beter te worden met zeilen en heb ik mezelf uitgedaagd om in alle weersomstandigheden te zeilen en mijn CWO diploma’s te halen. Ik heb ervaren dat ik mijn angst heb kunnen overwinnen en durfde daardoor mezelf steeds verder uit te dagen. De volgende extreme mijlpaal is de Atlantische Oceaan te steken. In eerste instantie leek me dit een brug te ver maar ik ben htet gaan zien als de ultieme uitdaging.